De laatste wedstrijd van het seizoen heeft dan toch eindelijk een felbegeerde overwinning opgeleverd. VOG 1 uit Westbroek werd overtuigend met 3.5 – 0.5 verslagen. In de eindstand maakte het viertal een mooie sprong van de laatste (4e) plek naar plaats 2 achter Zeist dat al kampioen was, mede doordat Zeist onze andere concurrent DBC versloeg.

Kees Maas was de eerste die het volle punt kon noteren. Zijn tegenstander aan bord 2 ging volop in de aanval maar verwaarloosde zijn verdediging. Kees kon de aanval vrij gemakkelijk opvangen en overnemen. Met de zwarte stukken werd de witte stelling in de tang genomen, hetgeen eerst pionwinst opleverde en vlot daarna een gewonnen stelling: 0-1

Aan bord 2 kreeg Peer van Putten met de witte stukken een passieve Philidor-verdediging tegenover zich, waarbij zwart zijn rokade uitstelde. Even kreeg zwart de kans met een vroege pionnenstorm naar de witte koningsvleugel op te rukken, maar hij aarzelde. Toen hij daarna lang rokeerde kreeg hij de witte pionnenopmars over zich heen, die wel doorsloeg. De witte stelling speelde zich als vanzelf. Zwart offerde een stuk voor tegenspel, maar na het wegblunderen van zijn toren met directe mat tot gevolg, kon hij opgeven. 0-2

Vrijwel op hetzelfde moment scoorde Jan van Delden aan bord 4 het 3e punt. Dat was niet alleen fijn voor het team maar ook voor hemzelf, want eerdere uitslagen hadden hem doen twijfelen om opgesteld te worden. Onderweg in de auto memoreerde Jan dat hij een keer tijdens een interne partij slechter stond, maar dat zijn tegenstander remise aanbood op het moment dat deze Jan kon matzetten. En Jan weigerde dat aanbod! In de auto prezen wij zijn sportiviteit en maar verzochten hem dit soort gestes voor de interne competitie te bewaren. Van de gewonnen partij vertelde Jan dat de strijd lange tijd gelijk opging maar dat zijn tegenstander zijn eigen stelling zodanig ‘verstikte’ dat hij hem kon overvleugelen: 0-3

Toen Piet van Dam aan bord 4 hoorde van deze heugelijke tussenstand bood hij direct remise aan, wat geaccepteerd werd. Zijn met wit opgezette damegambiet was op dat moment nog in evenwicht, maar bood op termijn wel winstkansen volgens Piet. Maar remise vond hij op dat moment prima, 0.5 – 3.5 dus.

Hiermee werd de schaakavond al voor tienen besloten, best wel vroeg. Tijdens de nazit hebben we onze vrienden uit Westbroek nog veel sterkte gewenst, want met een ledental van zeven is het maar zeer de vraag of de vereniging overeind blijft. Wij gunnen het hen van harte!

Vrijdag 26 april togen we naar Maarssen voor de wedstrijd tegen Vegtlust. Wij staan 2e, zij 3e; dus we moeten ze wel voorblijven. Puntenpakker Johan en ridder Henk zijn nog op vakantie, maar we hebben Gerrit Wolters als geheim invalwapen. Vorig jaar ook uit tegen hen. Toen was het schitterend weer en was het dilemma: schaken of direct op het terras gaan zitten. Het weer was dit jaar minder, het terras luid en duidelijk aanwezig, en het schaken....?

Het begin verloopt rustig. Aan de topborden heeft Gerard R al snel de vlam in de pan, de rest gaat gelijk op. Aan de staart komen Freek en Vincent goed uit de opening, Dieuwe raakt een stuk achter en Gerrit handhaaft zich. Dan komt Gerard R naar me toe: zijn tegenstander heeft al voor de 2e keer remise aan geboden. Tot ongenoegen van Gerard want de avond is nog jong en de stelling zeer interessant. En kom op zeg, zo snel remise aanbieden en dan spelen bij een club die Vegtlust heet....... dat kan niet hoor! Doorspelen dus, want de 2 staartborden beloven niet veel goeds.

Inderdaad begint dan toch de ervaring en het niveau te tellen: Gerrit heeft in een Schotse opening wat stukken geruild, zijn tegenstander bouwt druk op met een wit paard op d5 en bouwt dat bekwaam uit: 1-0 achter. Peter speelt tegen Laura vd Kamp - Bensdorp. Bekend van NL dameskampioenschappen, ook internationaal. Ze is Dames FideMeester, maar ze speelt niet veel meer. Ze vermijdt de hoofdvarianten, en ik kom toch minder lekker te staan. Na het invlechten van enige taktische wendingen komt een van de belangrijke lessen van John Nunn aan bod: LPDO. Oftewel: loose pieces drop off. Na een ogenschijnlijk sterke opmars van de witte e-pion naar e6 en f7, heb ik met mijn dame op het bord een aantal schaakjes waarmee ik de dame achter het bord te slim af ben, en een ongedekte loper met schaak kan slaan. Stand 1-1. Tijdens het analyseren in een andere ruimte komt Dieuwe naar me toe met de vraag of hij een remise aanbod van zijn tegenstander moet aannemen.
Remise aanbod? Hij stond toch een stuk achter? Dan blijkt dat hij netjes is blijven vechten en een heel sterk paard op het bord wist te houden.
Zijn tegenstander voert een combinatie uit die een stuk verliest, en zo ontstaat een toreneindspel van 5-tegen-5 pionnen. Gezien de stand op de andere borden nog maar even doorspelen, wie weet zit er wel meer in dan remise. Dieuwe probeert dat wel, maar moet uiteindelijk toch in remise berusten. Dat blijkt achteraf toch een heel belangrijk halfje te zijn, dus altijd blijven vechten is een goede instelling en wordt beloond!

Freek heeft ondertussen zijn ontwikkelingsvoorsprong met taktische dreigingen mooi omgezet in materiaalvoordeel. Van het type: een wit paard dat op a8 een toren is komen ophalen. Vincent heeft zich goed losgespeeld vanuit de opening met een witveldige loper die nu eens niet ingesloten zit, maar vanaf a6 lekker het bord overkijkt. Gerard V heeft een rustige stelling die alle kanten op kan, en Nick heeft ruimte overwicht. En Gerard R? In een Caro-Kann loper opjagen en e5-e6xf7 spelen. Ruimte overzicht en geen remise aannemen. Maar dan in een dichtgeschoven stelling belanden. Wel met ruimte overwicht en gemakkelijker spel dan zijn tegenstander. Die komt dan ook in tijdnood.
Gerard brengt een sterk paard in stelling, en toen zijn tegenstander niet een kwaliteit op wilde geven om te kunnen blijven blokkeren, was daar het stukoffer en de doorbraak. En een gevallen vlag: 1,5 - 2,5 voor ons. Nick deelt mee in de feestvreugde. Vanuit ruimte overwicht begon hij een koningsaanval en brak de h-lijn open. Zijn tegenstander verzuimde om op de andere vleugel meteen tegenspel te zoeken met een pionnenstorm. En hij miste de gefianchetteerde zwartveldige loper terwijl Nick die van hem rustig op f6 kon plaatsen. Zodoende kon hij een matnet in de stelling vlechten en stonden we 1,5 - 3,5 voor, met aan de topborden compleet overwicht.

Kat in bakkie dan toch om de winst binnen te halen? Nou, niet helemaal. Freek koos na zijn openingswinst en materiaalvoorsprong niet de juiste voortzetting en liet het loperpaar van zijn tegenstander tot leven komen. Hij moest uiteindelijk een toren geven om een h-pion van promotie af te houden. Toen resteerde een P tegen L+pion eindspel. Gelukkig kon hij zijn eigen koning snel genoeg bij die pion in de buurt brengen danwel te dreigen zijn paard voor die pion af te ruilen. Met vereende krachtsinspanning sleepte hij er zo alsnog remise uit. Weer zo'n belangrijk halfje! Stand 2-4 voor ons. En Vincent? Die was de draad een beetje kwijtgeraakt. Die sterk witveldige loper stond een beetje in het niets te staren en zijn overwicht en initiatief op de damevleugel was vastgelopen. Zijn tegenstander had zich losgewurmd en was een koningsaanval begonnen. Spannende stelling en allebei in tijdnood. Toen dreigde dameverlies door een torenoffer en aftrekschaak. Vincent liet dat toe omdat hij niets beters zag en dacht dat hij meet toren en loper en vrijpion tegen dame nog kansen had. Dat viel tegen, en stand 3-4 voor ons. Toen was alleen Gerard V nog bezig en was een remise genoeg. Gerard was er in geslaagd om zijn tegenstander een geïsoleerde dubbelpion midden op het bord te bezorgen, en begon aan een eindspel met lopers van gelijk kleur en ieder 7 pionnen. Zo'n partij hoort lang te duren, dan moet je rustig uitschuiven. Dat deed Gerard met verve en hij bracht zijn tegenstander in een soort Zugzwang positie. Die wist het echter telkens net dicht te houden. Via pionnenafruil wist Gerard uiteindelijk wel een pion te winnen, maar resteerde L+pion tegen L. Zonder de mogelijkheid om de pion op te laten rukken zonder dat de loper van zijn tegenstander hem kon pakken. Dus remise.

Eindstand: 3,5 - 4,5 winst voor ons. Verdiende uitslag gezien alle partijen. En kijk: koploper Doorn-Driebergen bleek een 2e gelijkspel te hebben moeten toestaan. Daarmee is het verschil 1 matchpunt en 4 bordpunten geworden. Dus als zij verliezen en wij winnen........ anders volgend jaar maar weer!

Zaterdag 13 april trad ons gemende Houten/Moira/Vegtlust team aan tegen Krimpen aan de IJssel. Wij draaien mee in de sub-top, en zij stonden een na onderste. De winst 5,5 - 2,5 was in dat oogpunt niet verrassend, maar of dat nou helemaal vanzelf ging......

Nick zat aan bord 1 tegen een qua rating ongeveer gelijkwaardige tegenstander. Na een wat buitenissige opening kwam hij wat gedrongen te staan, en moest een pion inleveren. Hij probeerde tegenspel te krijgen, maar zijn tegenstander hield de druk er op en kwam met dame en toren binnen op de 7e rij, met matdreiging. Nick probeerde eeuwig schaak dreigingen in te vlechten. En toen zijn tegenstander zijn toren terugtrok was daar een venijnig paard aftrekschaak waarna de dame van zijn tegenstander het doosje in kon.

Peter zat op bord 4 tegen een qua rating ook ongeveer gelijkwaardige tegenstander. Ik kwam met grote ontwikkelingsvoorsprong uit de opening, en koos voor een koningsaanval met stukken in plaats van een pionnenstorm. Ai, even gemist dat een witte toren via e1-e5-g5-g3 de kwaliteit kostte. Daarbij maar voor een variant gekozen met een half open h-lijn. En daar kwam de aanval met allerlei dreigingen. Oftewel: ik bood hem alle kans om de mist in te gaan. Mijn tegenstander speelde inderdaad niet helemaal nauwkeurig en mistte een wending waarbij hij genadeloos ge-h-lijnd werd. Mat alleen te voorkomen door een stuk te geven. In het resterende T+P tegen T eindspel geen wilde avonturen meer, maar alles onder controle houden met een sterk paard. Toen hij meer materiaal ging verliezen zonder enige kans op tegenspel hield hij voor gezien.

De kopborden deden het sowieso goed. Op bord 2 Gerrit Harmsen (Vegtlust). Kwam lekker uit de opening, opstoot van centrumpionnen leek erg sterk. Plusremise. En op bord 3 Paul Bekkers (Vegtlust). Paul stond in het begin erg lastig en kreeg een aanval op de koningsvleugel tegen zich met binnendringende loper en paard. Hij wist dat goed op afstand te houden en schoof de stelling dicht. Om toen langzaam aan de andere kant van het bord op te rukken. In een toreneindspel met een pion meer had hij de actieve toren en zijn tegenstander een toren die opgesloten stond. Toen brachten de oprukkende pionnen de winst binnen.

Wouter Le Fevre (Moira) pakte de pion op c4 in een Catalaan. De witte loper op g2 kwam niet echt tot leven, zwarts pionnen op de damevleugel wel. Mooie winst. Maarten Post (Vegtlust) kwam niet helemaal lekker uit de opening en moest een pion inleveren. Dat kwam hij niet meer te boven; verlies. Kylian Bijvank (Moira) kwam iets passiever uit de opening. Zijn tegenstander drong binnen en dat leidde tot het einde; verlies. Floris van der Blom (Vegtlust) kreeg overwicht. In een constructieve partij bouwde hij dat netjes uit tot winst.

Het tweede viertal speelde in de dubbelrondige viertallencompetitie tegen Zeist 1, dat zich bij een overwinning kampioen mocht noemen. Hoewel een gelijkspel tot de laatste partij tot de mogelijkheden behoorde, gingen de Houtenaren met 2.5 – 1.5 onderuit en eerlijk gezegd was dat niet onverdiend en is Zeist de terechte kampioen van 2019.

Aan het vierde bord moest Jan van Delden als eerste het hoofd buigen. Ik heb de openingsfase gemist, maar constateerde wel dat Jan in het middenspel een kleine kwaliteit achterstond, en in het eindspel werd een niet te verhinderen pionpromotie hem te machtig: 1-0.

Invaller Kees Huijgen speelde aan het derde bord. Kees, die we vooral kennen als deelnemer van het OHK, vertelde onderweg naar Zeist over de leerzame schaaksite van Hikaru Nakamura. Hoe dan ook, in Zeist leidde dat in ieder geval tot een geïnspireerde partij. Hij won de kleine kwaliteit, maar de actieve lichte stukken van de tegenstander noodzaakten Kees tot een verdedigende rol. Nadat hij de kleine kwaliteit had teruggegeven, was het initiatief weer overgenomen en koerste Kees af op een gewonnen eindspel met een gevaarlijke vrijpion meer. Echter toen hij torenruil toeliet, was remise onvermijdelijk: 1.5 – 0.5.

Kees Maas tekende deze avond voor het enige volle punt. Als buurman van bord 2 zag ik hoe het open koningsgambiet met tegengestelde rokades tot een dynamische stelling leidde. Toen wit met een piondoorbraak de zwarte verdediging openbrak en een witte torenbatterij de stelling doorboorde, leek het afgelopen te zijn voor Kees. Echter, in plaats van de 7e rij te bezetten en zwart helemaal klem te zetten, ging wit op pionnenroof uit. Daardoor kreeg Kees ineens tegenspel, en met snelle, agressieve zetten werd zijn tegenstander zo in verwarring gebracht dat deze na een foutieve torenruil in een verloren pionnenrace terechtkwam en spoedig daarna kon opgeven: 1.5 – 1.5.

En zo was de stand weer gelijk en konden we nog hopen op een ontsnapping. Peer van Putten had echter een zware avond met een tegenstander die hij nog kent uit zijn Driebergse schaaktijd en tegen wie hij bepaald geen plusscore heeft. En ook dit keer ging het niet naar wens. Met wit kwam hij aan het 1e bord in een Alapin-Siciliaan niet aan aanvallen toe en werkten de stukken slecht samen. Nadat hij zich enigszins van de druk had bevrijd liep de wedstrijdspanning op, zeker nadat de stand aan de andere borden verrassenderwijze gelijkgetrokken was. In tijdnood probeerde hij zich zo actief mogelijk te verdedigen, maar het bleek niet genoeg: 2.5 – 1.5.

Jammer van de nederlaag, maar over de hele linie niet onterecht. Het viertal heeft nog één ronde te spelen, hopelijk dan met een beter resultaat.