Snelschaaktoernooi 2015
Maandag 9 maart hielden we weer ons jaarlijkse snelschaaktoernooi.
De naam Snelschaken is niet voor niets, want met 5 minuten per persoon, per partij moet je niet alleen het denkwerk, maar soms ook fysiek het verzetten van een stuk en het indrukken van de klok heel snel doen. De hele avond vlogen de stukken in het rond en hadden klokken het zwaar te verduren. Illustratief voor het fenomeen snelschaken was wel de partij tussen Niels Hendriks en Freek Busstra, één van de beslissende partijen voor het uiteindelijke kampioenschap. Gedurende de partij liep voor beide spelers de tijdnood op. De laatste vijf zetten waren werkelijk voor het blote oog nauwelijks te volgen en dat bleek voor de spelers zelf ook niet helemaal gelukt te zijn. De arbiter moest hier ingrijpen en verklaarde de partij gewonnen voor Freek omdat Niels “door de klok” was gegaan.

In het ongetwijfeld sterkste deelnemersveld ooit was het uiteindelijk Lenze van der Vegt die met de eer ging strijken. Hoewel Lenze geen lid is van de Schaakvereniging Houten komt hij toch zo af en toe nog meespelen, niet zelden neemt hij daarbij de eerste prijs mee.

De tweede en derde prijs waren respectievelijk voor Niels Hendriks en Gerard Rill.
Hieronder de complete eindstand (na 9 ronden) van het toernooi:
Positie |
Naam |
Score |
1 |
Lenze vd Vegt |
8,0 |
2 |
Niels Hendriks |
7,5 |
3 |
Gerard Rill |
7,5 |
4 |
Freek Bustra |
6,0 |
5 |
Nick Hill |
6,0 |
6 |
Gerard Vernooy |
5,5 |
7 |
Jan de Jonge |
5,0 |
8 |
Rik Vos |
5,0 |
9 |
Seth vd Vegt |
5,0 |
10 |
Dieuwe Bosch |
4,5 |
11 |
Joop Jentink |
4,5 |
12 |
Peter Krijnen |
4,5 |
13 |
Benjamin Makkes v D. |
4,0 |
14 |
Henk Struikmans |
4,0 |
15 |
Johan Onnink |
4,0 |
16 |
Kees Maas |
4,0 |
17 |
Reimer Weits |
4,0 |
18 |
Wim Lakerman |
4,0 |
19 |
David Scheers |
3,5 |
20 |
Menno van Dijk |
3,0 |
21 |
Vincent Verstege |
3,0 |
22 |
Martijn Sunder |
2,5 |
23 |
Co Veenbrink |
1,0 |
JJ
De zuivere liefde tussen man en paard
Ik geloof niet in toeval. We worden allen gedreven door onzichtbare krachten en niet zelden is de zuivere liefde onze belangrijkste drijfveer. Zoals jullie weten is jullie verslaggever altijd op zoek naar het onbenoembare motief dat ons alleen verbindt. Tijdens de 5-e ronde van het Open Kampioenschap Houten speelde het paard op vele borden een doorslaggevende rol. Peter Peters won een stuk na de paardvork Pe4, Jan van Delden kreeg een almachtig paard op e3, Kees Wassink won met een paardenduo op e6 en f6 een verloren pion terug, Philip Verlinde offerde op zet 4 al een paard op f7, Freek Busstra ontketende een voor hem gunstige chaos met het paardoffer Pd4-b5! en ondergetekende won uiteindelijk een ingewikkeld eindspel dankzij de paardvork Pb4-c2. Wat nou toeval?
Overigens had mijn oproep in een vorig verslag om vooral op de speelavond zelf je partij te spelen, desastreuze gevolgen. Maar liefst 6 lege borden zag ik. Dat doe ik niet nog een keer. Blijf alsjeblieft weg! Laat je tegenstander vergeefs op je wachten! Speel je inhaalpartij het liefst na het begin van de volgende ronde! Luister vooral niet naar mij. Ik reken op een volle bak op 30 maart.
In de C-groep had Menno van Dijk een zware avond tegen Jan van Delden. Na een uurtje zwoegen had Menno 1 stuk ontwikkeld, terwijl Jan met zijn zwarte paard op weg was naar het prachtveld op e3. Sinds Karpov – Kasparov noemen we een zo’n paard een inktvis (al stond hij daar op d3). Menno ging snel ten onder. Jan staat fier op kop in de C-groep! Gaat iemand het hem nog moeilijk maken? Jeroen Bensman en Peter Peters speelden een gelijk opgaande partij. Net toen ik dacht dat Jeroen de betere stelling had kwam er een nare paardvork op het bord, die Peter niet veel later het punt opleverde.
In de B-groep Johan Onnink en Piet van Dam speelden een erg spannende partij. Wat begon als een Siciliaan, veranderde in een Engelse opening (“Joops systeem”) en mondde uit in een slachtpartij. Johan ontwikkelde een verschrikkelijke aanval, die Piet lang probeerde te keren, maar het akelig sterke Te1-a1! (zie foto) was beslissend.

Dieuwe Bosch is de schaamte voorbij na zijn winst in de interne op Rik Vos. Tegen routinier Willem Lakeman offerde Dieuwe brutaalweg een loper op h6. Willem nam het geschenk niet aan en probeerde zich met de moed der wanhoop staande te houden. Dieuwe dacht het punt al binnen te hebben, maar zijn aandacht verslapte dusdanig dat hij zijn dame kwijt raakte. Willem haalde toen soepel het punt binnen. Onverdiend vond Willem zelf. Arno vd Hoeven kwam na een goed gespeelde Italiaanse opening prachtig te staan tegen Kees Maas. Vooral de loper op a2 werd vakkundig “kalt gesteld” door de pion op c4. Maar toen Arno op het onzalige idee van c4-c3 kwam, ontwikkelde Kees zware druk tegen f7. Uiteindelijk kon Arno de stelling niet houden en won Kees fraai. Andere Arno (Knobbe) kwam ook erg goed uit de opening tegen Pieter Toxopeus. De zwarte stukken werkten niet samen en Arno kreeg een sterke aanval op de damevleugel. Toen dit een toren opleverde kon Pieter de partij niet meer redden. Ook bij David Scheers en Hans Bodlaender verscheen de Italiaanse opening op het bord. Hier ging het lang gelijk op. Ik had een lichte voorkeur aan Davids stelling, maar Hans is een handige tacticus. Uiteindelijk won Hans met een vorkje materiaal en ging David toch nog snel ten onder.
In de A-groep werd een bijna volledig programma afgewerkt. Gerrit Wolters kwam prachtig uit zijn lijfopening: de Sokolsky! Kees Wassink leek te bezwijken door de druk tegen e5, maar hij vond tegenspel tegen f3. Met paarden op e6 en f6 en later een dame op f5 kreeg Gerrit het nog aardig benauwd. Uiteindelijk was de remise een voor beiden bevredigend resultaat. Vincent Verstege moest iets uit niets weten te maken tegen de solide Slavische verdediging van Nick Hill. Totdat Nick (zeer a-typisch) een pion cadeau gaf, waarna Vincent het zonder haast uitspeelde tot winst. Een prima partij! Philip Verlinde bracht tegen Henk Struikmans een dubieus, maar op ons niveau zeer kansrijk stukoffer op f7. De eerste paar zetten gingen snel, maar toen Henk door kreeg dat het allemaal niet zo simpel te weerleggen was, stokte het tempo. Toen Philip met de pionnen d4, e4, f4 en g4 een angstaanjagend pionnenfront vormde, zag Henk zich genoodzaakt het stuk terug te geven. Maar Philip liet zijn prooi niet meer los en won op overtuigende wijze. In de top werden 2 uiterst belangrijk partijen gespeeld. De Gerards speelden tegen elkaar en de aanstormende jeugd Freek en Rik moesten strijden om aansluiting te houden met de top. Freek speelde de Kasparov-variant (met g3) tegen het Nimzo-indisch van Rik. Dat leek er aardig uit te zien voor Rik, totdat Freek het spectaculaire en sterke Pd4-b5 speelde. Riks stukken kwamen toen niet meer uit de knoop en met het schijnbaar onschuldige Lg2-f1xb5 won wit materiaal en niet veel later de partij. Gerard Vernooij voerde tot deze ronde met 4 uit 4 de ranglijst aan, dus moest ondergetekende de partij winnen om kansen op het kampioenschap te behouden. De psychologische oorlogsvoering begon al op de eerste zet: Gerard V. opende met d2-d4! Ik besloot toen maar het Nimzo-indisch (eigenlijk de beste opening die er is) te spelen - dat zal hij wel niet verwacht hebben….. Nou is het voor een belangrijke partij switchen van openingszet altijd een riskante zaak: Gerard V speelde na de zetten 1.d4 Pf6 2.c4 e6 3.Pc3 Lb4 4.Dc2 0-0 (ipv het normale 5.a3) het zwakke 5.f3. Dat kan gebeuren als je niet vertrouwd bent met de stelling. Na het sterke 5….c5 viel ik direct de zwakte op d4 aan en kreeg groot voordeel. Uiteindelijk wikkelde ik met een pion meer af naar een eindspel, dat op den duur niet te houden was voor mijn tegenstander.
Kortom: de strijd om het kampioenschap ligt weer geheel open. De 2 Gerards leiden de A-groep met 4 uit 5, op de voet gevolgd door Freek met 3½, gevolgd door Rik en Philip met 3 punten. Ook in de B-groep gaan we een beslissende ronde in. Reimer Weits moet zijn koppositie verdedigen tegen coming man Johan Onnink, terwijl Willem Lakeman klaar staat om van een misstap van Reimer te profiteren. In de C-groep moet de uitstekend op dreef zijnde Jac v Dam de koploper Jan van Delden zien af te stoppen. We gaan het zien op 30 maart. Komt allen!
Gerard Rill
L.P.D.O.! (Loose Pieces Drop Of)
Kijkt u wel eens naar de live-commentaren op internet bij de grote toernooien? Een absolute aanrader! Fameus zijn de commentaren van het duo Lawrence Trent en Jan Gustafsson: een stelletje beroepsouwehoers, maar wel met verstand van zaken! Één van favoriete kreten is LPDO! Vrij vertaald: losse stukken vallen eraf. Eigenlijk een heel belangrijk advies: zorg dat je stukken gedekt staan en laat ze niet onsamenhangend over het bord slingeren.
Tijdens de historische wedstrijd tussen het eerste team van Houten en Moira Domtoren 3 werd hier vaak tegen gezondigd. Het mooiste voorbeeld was de partij die Henk speelde tegen Ronald Bijvank. Na een keurig gespeelde spaanse opening belandde een zwart paard op a7 (op a5 was hij een stuk gelukkiger geweest!). Toen de kruitdampen in het centrum waren opgetrokken stond het arme beest nog steeds te klappertanden op a7. Henk verloste het toen maar uit zijn lijden en won niet veel later de partij. Ook in de partij van Rik stond er een zielige loper op g5 die alleen nog gedekt werd door de witte koning(!). Daar wist onze man wel raad mee! Gerard Vernooij verorberde met smaak het zwarte paard dat zich als enige (Pf7-h7-g5) buiten de zwarte vesting had gewaagd. Zwart stribbelde nog wat tegen maar Gerard maakte het genadeloos af. Het paard van Joops tegenstander kwam niet verder dan h7 (Pf6-h7) toen het er al af donderde. Joops techniek leek wat roestig, maar bleek uiteindelijk ruim voldoende om zwart mat te zetten. Het slot van mijn partij was grappig. In onderstaande stelling heb ik zojuist h7-h6 gespeeld. Wit staat een pion voor maar de coördinatie van de zwarte stukken is superieur aan die van wit. Wit verzonk in diep gepeins.

Na 40 (!) minuten piekeren gaf hij op. Het paard op g5 kan niet terug want dan valt Pe4. Ik had met veel plezier de volgende volledig geforceerde variant berekend: 20.Pf6+ Lf6 21.Ph7 (A very loose horse! Maar 21.Ld4 Td4 maakt het niet beter) 21…Pf3+ 22.Tf3 Lb2 23.Tb1 Lf3 24.Df3 Td3! (het eenvoudigst) 25.Dd3 Df4+ 26.Kg2 Ld4 27.Tf1 De4+ 28.De4 Te4 en op de volgende zet gaat het paard op h7 verloren. Freek behandelde de Ben-Oni niet volgens de methode van de trainingssessie, maar zijn kennis over de stelling was superieur en hij combineerde zich uiteindelijk naar een mooi punt. Nick speelde wederom onnavolgbaar! Zijn zwarte loper op b4 was afgesneden van de rest van z’n leger en deed wit niet veel pijn. Feitelijk was het ook een nogal los stuk met maar één levenslijntje: de pion op a5. Maar de psychische druk van het ding was ondraaglijk. Nadat wit eindelijk het stuk had geruild kon Nick met een toren op de 2-e rij binnenkomen, waarna zijn tegenstander harakiri pleegde door een incorrect pion- en loperoffer. Vincent moest lang werken voor zijn punt. Zijn ontwikkelingsachterstand gaf wit kansen toen hij met e4-e5 een pion kon offeren. Vincent hield de boel netjes bij elkaar en won en passant zo veel materiaal dat wit op gaf voordat de aanval gevaarlijk kon worden.
Heb ik ooit met 8-0 gewonnen, vroeg ik me af. Wel met voetbal, maar in het schaken kan ik het me niet herinneren. Het zou zo maar kunnen dat dit ook de eerste keer is in de historie van de Schaakvereniging Houten. (Dat moeten we maar even aan Jan vragen) Meestal moet je dan achteraf concluderen: het zat hier en daar ook wel mee. Maar deze keer niet! Deze 8-0 was beslist niet geflatteerd. We zijn nergens in moeilijkheden geweest en elke overwinning was behoorlijk gestroomlijnd. Daar mogen we trots op zijn. Gewoon even van genieten. In stilte. Ssst…
Gerard Rill

(voor het plakboek)
Utrecht - Houten 3-5
Donderdagavond 5 februari 19.30 uur. We komen het op het oog splinternieuwe denkcentrum in Utrecht binnen en willen de speelzaal binnen gaan, totdat de voorzitter ons meldt dat de vergadering bijna afgelopen is en de laatste tactieken tegen dit ijzersterke Houten 1 worden doorgenomen.
Wij laten ons niet beïnvloeden door psychologische oorlogsvoering en mogen even later toch spelen.
Nu was ik als eerste klaar en heb alleen de eerste paar zetten op de borden gezien en de beslissende strijd in het middenspel gemist, dus ik probeer zo objectief mogelijk te blijven.
Ikzelf kreeg de Wolga met wit tegen me. Ik ging door met a4, Ld2 en Pb5 en besefte me dat ik hier echt ‘’out of book’’ was en koos voor Te1. Toen zwart met Pb6 de geofferde pion dreigde terug te winnen besloot ik zwarts sterkste stuk, de loper op g7 af te ruilen. Vervolgens nam mijn tegenstander langzaam het initiatief over en speelde het sterke Tb3. Na h3 besloot ik bijna hopeloos een dame tegen toren en paard te geven en vertrouwde op mijn eindspeltechniek.
Op bord 1 had onze kopman Gerard Rill met wit een sterk loperpaar en kreeg het voor elkaar om het Sicilaanse paard van d4 af te ruilen tegen een wit veldige loper op e6 waardoor alle witvelden van zwart zwak werden. Met Db3, La6 en Pb5 verhoogde Gerard de druk op zwart en won een kwaliteit waarbij zwart compensatie moest zien te krijgen met een sterk paard op c4.
Op bord 2 had onze OKH topscorer Gerard Vernooy zwart en speelde de Caro-Kann die veel weg had van het frans. Toen Gerard h5 deed en even wachtte met rokeren en wit daarentegen wat meer ruimte voor haar torens kreeg , dacht ik dat deze partij nog alle kanten op kon.
Op bord 3 speelde Nick zoals Nick alleen kan spelen, rustige zetten (eerst e3 en dan toch e4!) en verhoogde druk op zwarts zwakste plek, de pion op a6. Met een sterk loperpaar vertrouwde ik erop dat Nick zijn tegenstander langzaam doodkneep.
Dan onze man in vorm op 4, Rik Vos. Met zwart kwam hij in de Pirc terecht, waarbij wit heel agressief speelde met pionnen op a4, c4, d3, e4, h3 en g4. Rik speelde op de zwarte velden en brak op het juiste moment door (timing!) met het natuurlijk a6, Tb8 en pion b5!.
Jan op 8 kwam met zwart met wat moeite uit de pirc, kreeg gelijk spel maar moest uitkijken niet overlopen te worden op de damevleugel door een sterke vrijpion en actieve torens van wit. Zou het doorzettingsvermogen van Jan beslissen?
Joop speelde zijn vertrouwde Engels met c4 op 7. Hij kreeg wat spel maar speelde snel a4 om zwart af te stoppen. Ik dacht dat het plan met Tb1, a3 en b4 wat actiever was maar ook hier vertrouwde ik op Joop’s koelbloedigheid.
Vincent met zwart speelde een zijvariant van de Pirc met c5, waarbij wit met pion e5 het paard op f6 dwong naar f7. Vincent verbruikte veel tijd maar kwam wel met wat tegenspel op de damevleugel met b5 en pb3. Zijn paard op f7 en loper op c8 zagen er helaas niet goed uit.
Even later bleek bij mijn tegenstander de zwarte dame toch wat bleekjes af te zien tegen een ijzersterk paard op e4 en verbonden torens. Hieronder besloot ik Te6! te spelen en kreeg met mijn paard alle zwarte velden in handen en even later ging de zwarte koning mat.

Toen ik terug kwam in de speelzaal zag ik dat Nick zijn tegenstander overklast had, en deze door zijn vlag was gegaan. Even later was het Rik die met zijn actieve toren op de 2e rij in combi met zijn sterke loper het 3e punt drukte. Op bord 2 had Gerard ondertussen wat meer ruimte gekregen en had wit h3 uitgesteld om problemen op de achterste rij te voorkomen. Hij won een stuk en had genoeg aan een vrijpion die niet te stoppen was door een paardvorkje.
Toen ik naar bord 1 liep zag ik dat bij Gerard zwart bijna alle lichte stukken had afgeruild tegen een open a-lijn. Dit plan was te traag en Gerard won op mooie wijze; mat was niet te voorkomen. Stand was nu 5-0 en onze mannen op bord 6, 7 en 8 waren nog aan het zwoegen.
Vincent had in het eindspel een paard tegen toren met vrijpion. Toen deze eraf gingen had zwart 1 tempo te weinig om een remise dame eindspel te houden, 5-1.
Joop moest een toren tegen Loper + 2 pionnen remise zien te houden. Ondanks lange tegenstand waren deze 2 pionnen te sterk en was alleen Jan nog bezig. Hij had op knappe wijze een stelling met slechte paard tegen goede loper bereikt maar was op het punt zijn paard te laten insluiten. Ook hier was het pionneneindspel verloren. Achteraf was er een variant van 15 zetjes diep waarin beide partijen only moves moesten vinden. Maar in tijdnood niet te vinden.
Op alle borden was gestreden, en met een 5-3 overwinning pakten we de verdiende 2 matchpunten, Zijn we al klaar voor de promotieklasse?
Freek
Een pion is een pion!
Enkele weken geleden reed ik met een drietal jonge clubgenoten naar het Tata-steel Chess Tournament in Wijk aan Zee. We spraken uiteraard over schaken en over schaakboeken. Tot mijn schrik kende geen van drieën de naam Donner. Jan Hein Donner was jaren lang - zeg tussen het tijdperk Euwe en het tijdperk Timman - Nederlands beste schaker. Hij speelde op alle grote toernooien tegen grootheden als Fischer, Spassky, Petrosian , Larsen etc. Maar voor mij is Donner vooral onsterfelijk als schrijver. De verzameling van Donners stukken voor m.n. Schaakbulletin en de Volkskrant is gebundeld in het boek “De Koning”. Huilend en in mijn broek piesend van de lach heb ik dit boek meermalen herlezen. Een must voor iedereen die iets met schaken heeft en een het bewijs dat schaken meer is dan een spelletje. Nu ons bestuur nogal de tijd neemt voor het organiseren van schaaktraining voor de jeugd, is er misschien ruimte voor trainingssessies, waarin ik vertel over de klassieken en hun partijen laat zien?
Waarom in godsnaam deze inleiding, vraagt u zich af. Toen ik het verslag schreef van de 4-e ronde van het Open Kampioenschap viel mij op dat veel partijen min of meer werden beslist door de winst, respectievelijk verlies van een pion. Natuurlijk is een pion maar een minimale achterstand, maar uiteindelijk kan hij in het eindspel beslissend zijn. Daarom is een pion voorsprong ook niet niks maar vertegenwoordigt dat ook echt de waarde van een pion! Dat bracht me bij Donner. In De Koning schrijft hij over zijn partij tegen de Joegoslavische houwdegen Velimirovic. Donner gaat in de partij langs de rand van de afgrond maar weet uiteindelijk de partij te winnen dankzij een randpion op a5. Hieronder de ode die Donner brengt aan deze dappere strijder.

Van Donner naar de topper in groep C, tussen Jan van Delden en Rob vd Steenhoven, is eigenlijk maar een kleine stap. Het was een gelijk opgaande strijd waar Jan wat meer ruimte had. Dit resulteerde eerst in pionwinst, daarna stukwinst en daarna ondekbaar mat. Een keurige overwinning. De andere topwedstrijd was die tussen Jasper vd Rijst en Jan vd Werf. Jans stukken stonden lange tijd dreigend gericht op de lang gerokeerde koning van Jasper. Toch hield Jasper zijn koning goed beveiligd. Uiteindelijk leverde alles Jan een pluspion op, die hij niet wenste te verzilveren in een lang eindspel. Remise dus. Boas Rill verloor ook een lullig pionnetje in de opening tegen Menno van Dijk. De gouden regel is: als je materiaal achter staat vermijd dan stukkenruil. Boas was die regel even vergeten en ruilde zichzelf vlot een verloren eindspel in. Menno maakte het toen dankbaar af. Jac van Dam won ook vroeg in de partij een pionnetje van Jeroen Bensman en koesterde het kleinood het tot eindspel. Toen hij ook nog eens een stuk buit maakte stond de uitslag vast. Al kostte het mat zetten van de kale koning nog best wat hoofdbrekens! Co van Bennekom kwam wat laat binnen, maar maakte niet de fout zich gehaast in het zwaard te storten. Het werd een positionele partij waar Peter Peters net iets beter stond. Pas toen de dame van Peter zich met de aanval ging bemoeien werd de stelling voor Co onhoudbaar. De andere Co (Veenbrink) speelde een evenwichtige partij tegen Frank de Jong. Hoewel wits stukken dreigend stonden won Frank een pionnetje op de damevleugel en loodste in een ingewikkeld toreneindspel heel bekwaam het punt binnen.
In groep B moest Reimer Weits zijn koppositie verdedigen tegen Kees Maas. Dat deed hij heel bekwaam. Hoewel Kees naar mijn gevoel met zijn loperpaar net een tikje beter stond, slaagde hij er niet in om Reimer op de knieën te krijgen. Sterker nog: bij een afwikkeling rekende Reimer beter dan Kees en hield een volle toren extra over. De partij van de avond was naar mijn gevoel die tussen Willem Lakeman en Arno Knobbe. Al vroeg in de partij landde een witte loper op f7 en moest de zwarte koning zich verschuilen op d8. Toen daarna ook een witte loper op g7 verscheen leek het einde nabij. Toch vocht Arno zich terug in de partij dankzij een gezamenlijke actie van dame en paard.

Willem hield het hoofd echter koel, neutraliseerde de aanval en won een uitstekende partij. Arno vd Hoeven hoorde ik een paar keer mompelen “ik speel als een oude man” (of woorden van gelijke strekking). Hij had verloren van Dieuwe Bosch, toen hij even was vergeten dat zijn paard d2 veld e4 moest blijven controleren. Dieuwe profiteerde zonder een greintje respect voor Arno’s grijze haren (en zo hoort het ook!). Piet van Dam won ook snel een pion van David Scheers en toen hij zijn meerderheid op de damevleugel in beweging zette zag het er slecht uit voor David. Helaas verloor Piet weer ergens een pion en werd het heel lang heel spannend. Toch werkten Piets stukken beter samen dan die David en haalde hij, zij het met moeite het punt binnen. Bas Dubbeldam speelde lange tijd tegen de stenen muur (Stonewall) van Peter Krijnen. Er was geen doorkomen aan. Toen Peter in het eindspel een pionnetje afsnoepte en later nog één, streed Bas een hopeloze strijd. Jorit Delen leek een gunstige materiaalverhouding over te houden aan een ingewikkeld middenspel met Johan Onnink. Maar toen hij even niet goed op zijn spullen paste, won Johan een stuk en wikkelde af naar een gewonnen eindspel. Hans Bodlaender won een snelle partij van Pieter Toxopeus. Tijdens een venijnige koningsaanval verslikte Pieter zich in de gezamenlijk kracht van wits Dame, loper en paard.
In de A-groep maar liefs 3 uitgestelde partijen en één vooruit gespeelde partij. Kom op mannen, de volgende keer die OKH-datum gewoon op tijd vast zetten in je agenda! We willen onze sterspelers natuurlijk op de avond zelf aan het werk zien. Rik Vos had vorige week al van Philip Verlinde gewonnen. De Geier opening die Philip speelde is op zich best aardig, maar toen Rik rustig gezonde zetten bleef doen kwam hij als vanzelf in het voordeel. Uiteindelijk lag wits structurele ruimtevoordeel aan de basis van een uitstekende overwinning van Rik. Zelfde speelde ik een moeilijke partij tegen Nick Hill. Nick speelde de opening voor zijn doen snel en actief. Achteraf vertelde hij me dat hij onlangs deze variant had bekeken. Ik had moeite om goede velden te vinden voor mijn stukken en toen ik een afwikkeling totaal had overzien kwam ik in moeilijkheden. Nick heeft absoluut ergens beslissend voordeel gehad, maar toen hij een paar onhandige zetten deed in tijdnood, keerden de kansen.

In deze stelling viel Nicks vlag onder het uitvoeren van de zet Te1-e6. Ik dacht al enige tijd gewonnen te staan, maar in werkelijkheid ben ik in grote moeilijkheden als wit nu 40.Te1-e7 zou spelen! Kijk maar:
· 40. ….b3 41.Tg7+! Dg7 41.Pf6+ Kh8 42.Db8+en mat volgt
· 40…Tc1+ 41.Kh2 h5 42.Pe5 Kh6 43.f4!en wit heeft sterke dreigingen
· De enige zet is: 40. … h5 en dan na 41.Pe5 Kh6!:
o 42.Tg7lijkt sterk na:
§ 42…De5 43.Th7+ Kg5 44.h4+! Kh4 45.g3+ Kg4(45….Kg5 46.f4+; 45…Kh3 46.Dd7+ Df5 47.Th5+ etc.) 46.Db4+ Kf5 (of 46…Kf3) 47.Tf7+ gevolgd door 48.Te7 met damewinst
§ Maar beter is 42..Tc1+ 43.Kh2 De5+ en wint
o Met 42.Pf7+ Kh7 43.Pg5+ houdt wit gemakkelijk remise
Vincent Verstege en Freek Busstra waren het langst bezig. In een spannende koningsindiër offerde Freek een pion voor mooie tactische kansen. Vincent bleef echter koel, incasseerde nog een pion, gaf een kwaliteit terug en bracht een remise eindspel op het bord. Een hoogstaande partij aan het eind van weer een memorabele ronde!
Groep A |
|
|
Henk Struikmans |
- Gerard Vernooij |
... |
Nick Hill |
- Gerard Rill |
0-1 |
Rik Vos |
- Philip Verlinde |
1-0 |
Vincent Verstege |
- Freek Busstra |
1/2 - 1/2 |
Jan de Jonge |
- Kees Wassink |
... |
Joop Jentink |
- Gerrit Wolters |
... |
Groep B |
|
|
Kees Maas |
- Reimer Weits |
0-1 |
Willem Lakeman |
- Arno Knobbe |
1-0 |
Arno vd Hoeven |
- Dieuwe Bosch |
0-1 |
Piet van Dam |
- David Scheers |
1-0 |
Bas Dubbeldam |
- Peter Krijnen |
0-1 |
Jorit Delen |
- Johan Onnink |
0-1 |
Hans Bodlaender |
- Pieter Toxopeus |
1-0 |
Groep C |
|
|
Jan van Delden |
- Rob vd Steenhoven |
1-0 |
Jasper van der Rijst |
- Jan van der Werf |
1/2 - 1/2 |
Boas Rill |
- Menno van Dijk |
0-1 |
Jac van Dam |
- Jeroen Bensmann |
1-0 |
Co van Bennekom |
- Peter Peters |
0-1 |
Co Veenbrink |
- Frank de Jong |
0-1 |
Gerard Rill
Beste schakers,
Ik vond een interessant artikel op Chessvibes, waarin een aantal kenners over de volgens hen beste schaakboeken vertellen. Aangezien men mij nog wel eens vraagt wat een goed schaakboek is, vind je hier alle antwoorden.
http://www.chess.com/article/view/the-best-chess-books-ever
De meeste van deze schaakboeken heb ik in mijn kast staan. Een keer lenen is geen probleem, maar als je jezelf echt een plezier wilt doen kun je ze allemaal bestellen bij www.debestezet.nl
Groet Gerard
Oliebollentoernooi
Op dinsdag 16 december hadden we het zogenaamde oliebollentoernooi. Iedereen van Stap 1 tot en met Stap 3 in een groep.
We speelden drie wedstrijden doorgeefschaak. Dat speel je twee tegen twee.
Als je een stuk slaat, geef je dat aan je medespeler die het weer op zijn bord mag zetten. Je zag dus dat iemand met twee dames, drie torens en wel tien pionnen ten aanval trok. Behalve goed schaken was slim spelen ook belangrijk, want de sterkste spelers wonnen lang niet altijd.
  
Minstens zo belangrijk was de lol die we er aan beleefden en zeker niet te vergeten de heerlijke oliebollen gebakken door de Fam. v.d. Hoeven.
Al met al was het een heel geslaagde laatste schaakavond.

De winnaars Cedric en Axel
Fijne feestdagen en tot 6 januari 2015.
Piet van Dam,
Arno v.d. Hoeven,
Peter Peters,
Johan Onnink.
Rivierenland 1 – Houten 1
Dinsdagavond 9 dec. 19.30u. werden wij in Buren vriendelijk ontvangen door Ton Houwers voor de schaakwedstrijd Rivierenland 1 – Houten 1.
Nadat een ieder plaats had genomen achter zijn schaakbord waande ik mij even een grootmeester vanwege de grote ruimte om de borden heen.
Deze droom werd in mijn partij met zwart aan bord 2 echter al na drie zetten verstoord, na e2-e4,c7-c6 (Caro-Kann)d2-d4,d7-d5 antwoordde Philippe Friesen met f2-f3, voor een grootmeester misschien theorie, voor mij nieuw.
Op bord 8 kwam Kees Wassink wat moeilijk te staan vanuit de opening, De achtergebleven d –pion verdedigen en de sterke aanval tegenhouden was niet te doen en leidde dus tot opgave.
Rik Vos aan bord 4 had een soortgelijk probleem en moest ook opgeven.
Na deze 2-0 achterstand waren er vier overwinningen voor Houten.
De scherpe openingsopzet van mijn tegenstander beantwoordde ik ook scherp met een pionoffer, wat hij niet aannam (dan is het meestal goed), in het vervolg kwam er een typische stelling van een sterk paard op e5 tegen een zwakke witveldige loper op a2 op het bord waarna de winst mij niet meer kon ontgaan.
Gerard Rill aan bord 1 kreeg met wit de Siciliaanse draak of iets wat daar op leek te bestrijden, na het openen van de h-lijn plaatste hij zijn dame op h7 en zijn toren op h6 waarna zijn tegenstander onder de druk bezweek. 2-2.
Nick Hill aan bord 5 had een evenwichtige stelling met licht ruimtevoordeel en een vrijpion. Er leek niet veel aan de hand tot zijn tegenstander zich verrekende en er plots een matcombinatie op de onderste rij in beeld kwam. In een dergelijke stelling heeft Nick altijd een fijn gevoel voor tactiek en won dus.
Aan bord 7 kreeg Jan de Jonge met wit het nog knap lastig na fel aandringen van Wim Kruimer. Maar na c2-c3 waren zo’n beetje alle problemen opgelost en even later zette hij zijn tegenstander zelfs nog schaakmat.
Nu hadden wij nog maar een half puntje nodig voor de overwinning, aan bord 6 kwam Joop Jentink met zwart wat moeilijk uit de Franse opening wat hem 2 pionnen kostte, met zijn dame en witveldige loper tegen dame en paard verdedigde Joop zich echter prima met actief spel, maar na het slaan van een pion op c2 met de dame was de weg vrij voor de witte dame en moest Joop de ongelijke strijd opgeven.
Nu kwam het aan op Freek Busstra aan bord 3 met wit die zojuist zijn koningsaanval met een paardoffer zag stranden door eenzelfde paardoffer van de verdedigende partij. Veld c1 was nu het zwakke punt verdedigd door alleen de toren en aangevallen door dame en toren, Aat Liefbroer maakte het knap af met een dameoffer waarna mat niet meer te ontlopen was.
Met deze terechte 4-4 op zak doen we voorlopig prima mee in de 1ste klasse A.
Als wij als grootmeesters behandeld worden, dan spelen wij ook als grootmeesters, helaas geldt dit ook voor de tegenpartij, maar veel ruimte om de borden heen speelt wel prettig.
Gerard Vernooij
|