Login Form

Puzzel van de dag

Achttal uit tegen Moira – net geen sensatie.
 
 

Vrijdag 3 november uit tegen Moira 1. Moira is dusdanig sterk dat ze in de regionale SOS competitie maar liefst met 2 teams in de hoofdklasse meespelen. Deze avond stond de wedstrijd tegen hun eerste team op de agenda. Jan, Henk en Christof waren verhinderd, maar in Pieter en Thomas hebben we goede invallers. Dus ook wij zijn “wat meer in de breedte”, hoewel de hoofdklasse zeker een taai hoog niveau heeft.

De wedstrijd begon lekker. Zelf was ik na een paar zetten al out-of-book, maar Johan kreeg een lekkere stelling, Freek en Pieter kregen aanvalsspel, Luuk en Thomas wat meer in de verdediging, Vincent en Richard kon nog alle kanten op. Johan was als eerste klaar. Zijn relaas: na een scherpe opening met tegenovergestelde rokades, speelde mijn tegenstander een paard naar de rand (a4 ipv d5) waar het geen vluchtveld had. Na het openen van het centrum dreigde ik het paard aan te vallen. Wit kon het paard alleen redden door zijn koningstelling te openen, maar na enkele nieuwe dreigingen stortte zijn stelling in en was het punt snel binnen.

Snel daarna sloeg Freek toe.



Ik had met wit het Staunton gambiet van het Hollands goed voorbereid. Ik offerde een pion voor stukkenactiviteit en ontwikkelingsvoorsprong.
In bovenstaande stelling speelde ik Ph3!?, en na La6?! Dxc5!! Won ik 2 lopers tegen een toren en niet veel later de partij, de centrumpionnen van zwart zijn allemaal zwak.

Ondertussen was het wedstrijdbeeld wat aan het kantelen. Zelf had ik een winnende combinatie tegen Daan Schonberger; daarover later meer. Zouden we dan 3-0 winnen op de topboorden? Wat een onthoofding…. Andere borden waren minder rooskleurig. Luuk en Thomas waren verder de verdediging in gedrongen. Vincent kreeg een aanval over zich heen. Pieter stond nog steeds goed maar zijn voordeel leek wat te verwateren.

En inderdaad, het ging hard mis bij Vincent. Hij kreeg een koningsaanval over zich heen waarbij er een wit paard op g6 landde. Vincent pakte dat beest, maar na fxg6 stond er een witte pion op g6. Het mat liet niet lang op zich wachten (stand 2-1 voor).

En daarna viel er meer de verkeerde kant op. Het relaas van Luuk: Na een opening waarin ik een pion offerde, maakte ik al gauw een fout in mijn calculatie wat ervoor zorgde dat ik deze niet terug won. Het was een bijzondere opening waarbij beide spelers veel zetten maakten met dezelfde stukken in de opening. Na 11 zetten resulteerde dit in de volgende positie:

Door achterstand in materiaal was ik gedwongen om te actief te spelen, maar dit lukte matig tot niet. Het was een partij waarbij wit goed moest opletten om zijn pion te behouden maar dit deed hij goed. Na een aantal mindere zetten van mijn kant kwam wit erdoorheen. We belandden in een paard (wit) versus loper eindspel waar zwart 1 pion achterstond, maar volledig kansloos en dus terecht verloren. (2-2)

Ook Thomas kon het niet bolwerken. De opening was bekend terrein voor mij in de advanced Caro-kann waar ik c5 speel. Mijn tegenstander sloeg de pion op c5 en gaf hem daarna direct weer terug. Na dat ik de pion sloeg op c5 werd ik verrast door 6. Dg4. De enige logische zet in mijn gedachte is g6 wat ik dus ook speelde (de computer ziet graag Kf8). Dit brengt wel een verzwakking in mijn koningsvleugel en vooral op f6. Na een scherp middenspel was mijn tegenstander mij de baas en speelde hij het eindspel goed uit. (2-3 achter)

Richard stond minder maar wist het alsnog remise te houden (2,5 – 3,5 achter).
Hij licht zelf toe vanuit onderstaande stelling:



Na een aantal grove fouten in het middenspel voelde ik mij gedwongen om te offeren voor een doorbraak (ik stond toch al verliezend). Mijn tegenstander verdedigde met Dh6?? waarna ik Pe4 had om de pot te redden. Vervolgens maakte hij een verliezende blunder: exf5??. In tijdnood ging ik voor Pc5+?? Kd8 Pb6+ Kd7 waar hij remise aanbood en ik accepteerde (eeuwig schaak). Ik miste: exf5?? Pf6+! waar ik kon afruilen tot een winnend eindspel met Pxg8 Df8 Dxe7+ Dxe7 Pxe7 Kxe7 Txf5.


Gelukkig deed Pieter wat terug. Met wit ontstond na een geweigerde Blackmar-Diemer gambiet (1. d4, Pf6 2. Pc3, d5 3. e4, dxe4 4. f3, e3) op de zeventiende zet, zwart heeft zojuist 16…Pd7 gespeeld) de volgende interessante positie:


Wit staat hier goed: een sterke d-pion, alle stukken ontwikkeld terwijl zwarts koning in het centrum staat en niet goed kan rokeren.
Hier heb ik lang nagedacht over 17. d5! Alles staat klaar voor deze zet. In de stelling die vervolgens ontstaat na 17….cxd5. 18. Dxg7, Df8 19. Dd4 heeft wit groot voordeel. Maar ook na 17…e5 18. dxc6, Dxc6 19. Dd3 heeft zwart het niet makkelijk. In de partij had ik deze stellingen voor zwart overschat, waardoor ik gekozen heb voor het minder goede 17. Db3 wat een ongeveer gelijke stelling geeft.
Na deze zet besloot zwart om zijn problemen op te lossen door te ruilen op g4 en kort te rokeren. Hierna kon wit een koningsaanval opzetten die te veel bleek voor de zwarte verdediging en hem tot overgave dwong op de 26ste zet (3,5 – 3,5).

Tenslotte mijn partij. Ik kwam minder uit de opening. Zwart was beter ontwikkeld en had actievere stukken. In onderstaande stelling heeft wit Td1 gespeeld, en heeft zwart zojuist op e4 geslagen (…fxe4). Maar terugslaan is niet verplicht bij schaken! Wat zou jij spelen?

Helaas was de stelling dermate ingewikkeld dat ik in tijdnood misgreep.


Waarmee de wedstrijd eindigde in een 4,5 – 3,5 overwinning voor Moira. Er had meer ingezeten, maar best goed resultaat tegen zo’n sterk team. Handhaven op dit niveau moet dan mogelijk zijn.

 
Peter