Vrijdag 14 februari verzamelen we ons in het Rode Kruisgebouw in Utrecht voor de uitwedstrijd tegen Moira. Bovenin Hoofdklasse A is het spannend, maar onderin ook. We staan onderaan met 1 matchpunt, Doorn-Driebergen en De Rode Loper hebben allebei 3 matchpunten, maar daar moeten we nog tegen spelen. Dus als we een puntje kunnen pakken tegen Moira, dan..... We treden aan met invaller Willem Lakeman omdat Nick in het buitenland zit. Het kan best weer een zware avond worden omdat onze tegenstanders gemiddeld 160 elo-punten meer hebben dan wij. Maar ach, we hebben grotere verschillen gehad.

Toch blijkt het voor een invaller moeilijk te zijn tegen deze kanonnen. Willem strijdt met zijn 1595 tegen Ernest de Vroome met 1937. Vanuit de opening wordt Willem verrast. Hij heeft een ongedekt zwart paard op c6, de witte loper hakt in op f7, waarna de witte dame met een schaakje op c4 het paard ophaalt. Pion achter, stelling open, koning kan niet meer rokeren. Het duurt niet lang en Willem moet zijn meerdere erkennen; 1-0 achter.
Dan is het even wachten op de volgende uitslag; ontwikkelingen kunnen nog alle kanten op gaan. Er wordt in ieder geval overal gevochten; geen remises deze avond! Zoals bij Freek. Heksenketelstelling waarbij zowel wit als zwart om het initiatief vechten en proberen aan te vallen. Freek heeft een zwart paard op g4 en eentje op e5, de loper loert vanaf g7 naar d4 en de dame staat op de a7-g1 diagonaal. Wit houdt het dicht, maar zorgt niet voor de juiste dekking van zijn stukken, waar Freek een paard kan ophalen en wint. Nette partij en mooie gelijkmaker: 1-1
Zelf doe ik het niet al te best deze avond. Rustige stelling met iets minder ruimte speel ik te ongeduldig en niet goed. Eigenlijk word ik kansloos zonder tegenspel van het bord geschoven: 2-1 achter. Maar daar is Vincent. Zijn loper op b5 loert naar de zwarte koning op e8. Een lastige penning waarvan de toeschouwers dachten dat Vincent 2 stukken voor een toren kon krijgen. Hij speelde het echter anders, en trok de partij (met een andere penning?) alsnog naar zich toe. Weer gelijk: 2-2.

Maar toen was het op met de koek. Henk had al vaker tegen Albertus ten Hertog gespeeld, en wilde niet de hoofdvariant van diens lievelingsopening volgen. Maar ja, hoofdvarianten zijn nu eenmaal hoofdvarianten omdat ze de beste manier zijn om die stelling te spelen (OK, met soms wat smaakverschillen). Henk offerde een pion voor aanvalsdruk. Niet echt ontwikkelingsvoorsprong want hoewel de zwarte koning in het midden bleef kwam Henk zelf ook niet tot de rokade. En het lukte helaas niet om er voordeel uit te halen. Wie weet kan de engine er thuis nog wat van maken. Albertus rukte zich langzaam los en toen was het gedaan: 3-2 achter. Het noodlot sloeg verder toe. Jan kwam OK uit de opening en bouwde rustig uit. Tegenstander in tijdnood. Toen ging er van alles mis. Terug willen slaan met een toren en dan je koning vastpakken helpt niet. Even later stond Jan een stuk achter en werd hij opgerold: 4-2 achter.

In theorie kan het dan nog gelijk worden, dus eens kijken wat er bij Joop en Johan gebeurde. Joop had een gesloten stelling met een beroerde ingesloten zwartveldige loper. Hij wilde aanvallen op de koningsvleugel en zette zijn torens op g8 en h8 neer. Helaas kon zijn tegenstander alles daar dichtschuiven en een pion buitmaken. Ondertussen is het later op de avond, en inderdaad de klok gaat zich roeren. Joop speelt al een tijdje op increment, maar doet dat goed. Ondertussen is alles op de damevleugel opengebroken en is een zwarte b-pion opgerukt naar b2. Maar ook wit liet zich niet onbetuigd en had vrijpionnen op f5 en g6. In die heksenketel werd het net even teveel en gaat Joop door z'n vlag: 5-2 achter. Johan heeft ondertussen een hele strijd geleverd. In een stelling met een robuust zwart centrum probeert hij met wit een koningsaanval op te zetten. Maar die komt niet uit de verf. Een vervelende zwarte pion op b4 en 2 sterke zwarte paarden die goede velden bestrijken en niet makkelijk zijn weg te jagen omdat ze elkaar dekken, maken het moeilijk. Zijn pionnenstructuur is opengebroken en zijn tegenstander weet een pion te winnen. In een tijdnoodfase met allebei een toren, 2 paarden en wat pionnen wordt zijn koning opgejaagd met mogelijke matnetten midden op het bord. Uiteindelijk wordt er afgeruild en resteert een paardeindspel met 2 tegen 0 pionnen. Dat was theoretisch misschien te houden, maar onder tijdsdruk ziet de wereld er anders uit. Eindstand 6-2 voor Moira.

Dus wordt het extra spannend in de wedstrijden tegen onze mede-degradatiekandidaten. Gewoon alles winnen en dan ......

Maandag 13 januari 19:45 gingen de klokken aan tegen Hoogland, wederom een heel sterk team in de Hoofdklasse A (gemiddeld ratingverschil 207 punten!). We waren enigszins verzwakt door afwezigheid van Nick, maar hebben in Willem Lakeman een prima invaller getroffen. Op alle borden werd hard gestreden, en het waren allemaal interessante potten, geen saai geschuif deze avond. En het duurde even voordat het wedstrijdverloop zich aftekende, al had onze tegenstander wel het beste van het spel.

Ik was zelf als eerste klaar, tegen Marco Dieleman, zeg maar de teamcaptainswedstrijd. Marco speelt veel BugHouse, dat is een wat extreme variant van doorgeefschaken, en draait daar mee met de wereldtop. Bij BugHouse krijg je dus telkens materiaal erbij dat door je teamgenoot is geslagen, maar hier moest Marco alles met eigen stukken doen. Omdat hij niet wilde dat ik spel/initiatief kreeg, offerde hij onverdroten een toren in de opening. Mijn paard hobbelde daarvoor van g1 naar f3 naar d4 naar b5 naar c7 naar a8. Dus hij kreeg een enorme ontwikkelingsvoorsprong. Ik moest goed keepen, en dat lukte: 1-0.
Joop speelde een iets andere opzet dan gebruikelijk. Een witte loper op g2, maar zonder het paard op c3 als gevolg van een soort Nimzo-Indische afruil. Doorgeschoven centrum, maar met een dubbele c-pion (c3-c4-d5-e4). Misschien was de dubbele c-pion afruilen sterker dan doorschuiven, want nu ging zwart op c4 drukken. Joop kreeg er wel de b-lijn voor terug. Hij zag er zelf niet veel voordeel in, maar zijn tegenstander wel en die bood remise aan: 1,5 - 0,5
Invaller Willem bracht ook een remise binnen. Zoals gezegd geen saai geschuif en hier kwam een Boedapester gambiet op het bord (1. d4 Pf6 2. c4 e5). Willem ontwikkelde rustig zijn stukken, en kreeg met een kleine combinatie 2 stukken voor een toren. Hij bouwde druk op, maar kwam in tijd achter en bood daarom remise aan: 2 - 1
Bij Johan verliep het minder deze keer. In een soort Londen-Indische opening tegen Lucas van Mil kwam hij gedrukt te staan, en offerde een kwaliteit voor initiatief. Dat leverde helaas niet voldoende op, en hij moest in een nederlaag berusten: 2 -2 gelijk.

Tot nu toe ging het gelijk op, maar toen kwam de kink in de kabel. Henk had in Chris Kooijman een sterke tegenstander, en kwam in een scherpe openingsvariant terecht (soort e4-e5 Italiaanse aanval) waarin wit eerder had gerokeerd en de zwarte koning kwetsbaar in het midden stond. Wit kreeg druk. Henk hield de zaak dicht, maar wel ten koste van een pion. Dat materiaalverschil leidde tot verlies: 2-3 Ook Vincent hield het niet droog. Zijn tegenstander verraste hem in de opening met een vleugelgambiet en bouwde een sterk centrum op. De open lijnen en achterstand in ontwikkeling dwongen Vincent om materiaal terug te geven. Maar de witte aanval bleef en de nederlaag was onontkoombaar: 2-4 achter.
Tijd om weer eens wat terug te doen via onze topscorer Jan! Het is mij niet helemaal duidelijk hoe zijn partij verliep. Het begon met een rustige stelling met gefianchetteerde loper op g7, zij het met iets minder ruimte. Aan het einde zette zijn tegenstander zijn dame op een ongedekt veld waardoor Jan met een aftrekschaak die dame kon winnen. Maar ook Jan zag het niet.... Zijn tegenstander liet het een zet zo staan ........ en toen zag Jan het wel! En dus de achterstand ingelopen tot 3-4. Zou het nog kunnen?

Ook Freek deed de avond eer aan en had een doldwaze stelling. Haal maar voor de geest: een witte toren op d6 die helemaal is ingesloten. En omdat dat ding niet meer weg kan laat zwart hem daar gewoon zettenlang staan. Maar zolang er dreigend initiatief is, is Freek gevaarlijk en hij blufte zich door de stelling heen. Totdat beide spelers in tijdnood kwamen en de stelling werd uitgevluggerd. Freek's voordeel was verdwenen en hij moest keepen in een T+P tegen T+P eindspel met 2 pionnen minder. Hij kon het paard winnen maar koos een andere variant waarbij zijn tegenstander een stuk had kunnen winnen om de matdreiging tegen te gaan, maar in plaats daarvan ging hij gevaarlijk met zijn pionnen oprukken. Totdat de rust neerdaalde in deze heksenketel en alsnog tot remise werd besloten. Eindstand 3,5 - 4,5

Daarmee draaien we goed mee in de Hoofdklasse, alleen scoren we geen punten..... Van de 5 wedstrijden hebben we er nu 3 met 3,4 - 4,5 verloren. Goede prestaties tegen sterke teams, en dat moeten we doorzetten tegen onze collega hekkensluiters. Zodat zij degraderen in plaats van wij.

Stand per 31 december :

STAP 2                                                 STAP  3                                STAP 3/4
Joël  9 - 6.5                                         Wouter Jan  8 - 6               Yannick  8 - 8
Stan  6 - 4.5                                        Nicolas  9 - 6                       Edward  7 - 6
Rik  9 - 4.5                                          Rhowan  8 - 5                      Timo  8 - 5.5
Krijn  6 - 4                                           Julian  8 - 5                        Niels  5 - 2
Daan  9 - 4                                           Daniël  8 - 5                       Peng  7 - 2
Thom  7 - 2                                          Ezra  7 - 4.5                        Cas  6 - 1
Pieter 7 - 2                                           Jorrit  9 - 3.5                      Bram  4 - 0.5
                                                               Michael  9 - 2.5
                                                               Koert  9 - 2.5
                                                               Jens  6 – 2


Belangrijk is wel dat sommigen de wedstrijden een Stap hoger spelen dan waarin ze les krijgen.

We hebben die Rill helemaal niet nodig! Zo, da's een boute uitspraak. Want Gerard is natuurlijke wel een verdraaid sterke schaker. Maar bij de promotie naar de Hoofdklasse na zijn verhuizing draaien we goed als team. Tja, spoiler alert, we verloren wel met 4,5 - 3,5. Maar dat is geen schande als je weet dat onze tegenstander gemiddeld 200 rating punten meer had. En het had 4-4 kunnen worden......

We waren bijna op volle oorlogssterkte, met Kees Huigen als invaller voor Jan de Jonge. Maar dat was onze tegenstander ook. Rondje langs de borden: Johan ruimte overwicht en iets actievere stukken, Peter solide stelling, Nick rustige opzet maar een tegenstander die nauwkeurig tegenspel leverde, Henk..... Henk speelde met zwart een Weense partij. Maar hij kent z'n schaakklassiekers niet!

München 1979, Harald Lieb - Boris Spasski. Die ging zo:
1. e4 e5 2. Pc3 Pf6 3. Lc4 Lc5 4. d3 Pc6 5. f4 d6 6. Pa4 Lxg1! 7. Txg1 Pg4 (dreigt Dh4+) 8. g3 exf4 9. Lxf4 Zo ongeveer winnend is nu 9. ... Pge5, waarna de dreiging Lg4 gevolgd door Pf3+ nauwelijks gepareerd kan worden. Spasski dacht dat idee nog te kunnen versterken, en speelde: 9. ... Pxh2?? De aanwezige meesters dachten aan een diepe val. Echter niet Harald Lieb, die met 10. Dh5 Dankbaar het paard incasseerde, en na nog een tiental zetten gaf Spasski op. En met precies deze wending kon Henk een stuk inleveren. Maar Henk is niet voor niets Ridder; later meer hierover.

Freek kenmerkende rommelig-ingewikkelde stelling, Vincent dynamisch evenwicht, Joop zijn kenmerkende strategisch gesloten stelling, en Kees een ingewikkelde Konings-Indische aanval met tegenspel op de andere vleugel. Dat kon dus alle kanten op. Freek was als eerste klaar: remise. Freek had initiatief maar zijn tegenstander wist vast te houden aan zijn pluspion. Keuze tussen ingewikkelde stelling doorspelen of zetherhaling. Gezien het ratingverschil koos Freek voor het laatste.

Ik was zelf als tweede klaar. Ik had me voorbereid op deze tegenstander, een FM met een kleine 400 rating punten meer. Voordeel van die sterke spelers is dat er meer partijen van zijn te vinden, en er dus ook wat voor te bereiden valt. Ik kreeg de solide stelling op het bord die ik had voorbereid, maar een iets mindere zet zorgde dat mijn tegenstander ruimte kon pakken. Even zweten, maar met nauwkeurig tegenspel bleef dat binnen de remise marge, en bij afwikkeling naar een L tegen P eindspel werd tot remise besloten: 1 - 1.

Nick's tegenstander wist hoe hij zich op moest stellen. Solide, druk tegen e4, stukje bij beetje terrein winnen. Nick probeerde een aanval over de g-lijn, maar zijn tegenstander kwam binnen over de e-lijn. In het toreneindspel vlogen de pionnen van het bord: 2 - 1 achter.

Ondertussen stond Henk dus een stuk achter. Maar zoals gezegd: Ridder Henk. Ondanks dat stuk achter druk opbouwen en doorvechten. Open lijnen met torens, een actieve dame en doorsnijdende loper tegenover een open koningsstelling. Zijn tegenstander verslikte zich daar in, en zowaar: Henk won zijn stuk terug en ging gewoon door met zijn aanval op de vijandelijke koning: 2 - 2 gelijk.

De stand op de andere borden: Johan complex maar ruimte en activiteit, Vincent ingewikkeld maar veerkrachtig, Joop c-lijn kansen maar had zijn tegenstander de mogelijkheid gegeven zijn slechte loper te ruilen voor een goed paard, en Kees? Kees had een heel ingewikkelde partij waarbij hij op de koningsvleugel op de vijandelijke koning ging jagen, en zijn tegenstander op de damevleugel 2 pionnen had gesnoept. De aanval sloeg niet door, en toen gaf de materiaalachterstand de doorslag. Maar gevochten als een leeuw! En dus 3 - 2 achter.

Toen kwam de tijdnoodfase in de overige 3 partijen. Echt tijdnood dus, met luttele minuten tot enkele seconden op de klok. Joop had dus die c-lijn, maar ook een witveldige loper die ingesloten was door eigen pionnen. De tijd die nodig was om zijn stukken naar de juiste velden te dirigeren gebruikte zijn tegenstander om tegenspel te krijgen. Ik dacht dat Joop winstkansen had met zijn c-lijn, maar het pakte anders uit. Zijn tegenstander kwam binnen over de a-lijn en heeft waarschijnlijk de winst ergens laten liggen. In tijdnoodgeweld besloten ze tot een verdiende remise: 3,5 - 2,5. Bij Vincent was de tijdnood een tikkie erger. Bij zijn tegenstander ook trouwens. Allebei secondenwerk. Na wat afruil ontstond er een stelling voor Vincent met 2-tegen-1 pionnen op de damevleugel, en een ingewikkelde centrumformatie met allebei een dubbelpion. Een witte loper op a6 verhinderde dat Vincent de open c-lijn kon pakken, en hij kon zich dus moeilijk loswurmen. Zo'n stelling waar je eigenlijk beter wilt kijken en rekenen (T+L tegen T+L en ieder 6 pionnen). Zijn tegenstander ging op avontuur met zijn toren, maar Vincent verdedigde goed, wist de pionnen van zijn tegenstander tegen te houden en zijn eigen vrije b-pion op te laten rukken. Goed gespeeld en onhoudbaar uit. Helaas ging hij toen door zijn vlag: 4,5 - 2,5 achter.

Tot slot Johan. Pion gewonnen en ook weer kwijtgeraakt. Dame-Loper eindspel. Allebei minder dan een minuut. Gelijkwaardig, maar zenuwslopend. Dames geruild, wiens vrijpion loopt het hardste? Die van Johan was de verste vrijpion. Zijn tegenstander kon die met zijn koning ophalen, maar was toen te ver van huis zodat Johan op de andere vleugel de pionnen op kon halen en er voldoende pionnen overbleven om te promoveren: nette overwinning en eindstand 4,5 - 3,5 voor Paul Keres.

Dus hard gevochten, en in de eindsprint had er meer ingezeten. Eerlijkheidshalve: stukverlies van Henk had moeten verliezen, Joop had ten onder kunnen gaan, Vincent had remise kunnen worden bij juiste spel van beiden, en Johan's tegenstander had remise kunnen houden. Maar met strijd wordt alles mogelijk. We hebben de 3 koplopers nu gehad.

Zo doorgaan mannen, dan gaan we punten oogsten!